တစ္ခါက
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ပညာရွိၾကီးလို လူေတြ သတ္မွတ္ထားတဲ႔ “ ဆိုကေရးတီး ”
ဆီကို ေရာက္လာတယ္။ သူ႕ရင္ထဲမွာ လိုခ်င္ျဖစ္ေျမာက္ခ်င္ေနတဲ႔ ကိစၥတစ္ခု
ျပင္းျပင္ျပျပ ရွိေနတယ္။ ဒါကေတာ႔ သူက လူအမ်ားေျပာေနတဲ႔ ပညာရွိၾကီး
တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ လူအမ်ား ပညာရွိၾကီးလို႕ လူေတြေျပာတဲ႔
ဆိုကေရးတီး ဆီကေန ပညာရွိျဖစ္နည္း ေတာင္းဖို႔ သူထြက္လာတယ္။
ဒါနဲ႔ သူ ဆိုကေရတီး ၾကီးနဲ႔ ေတြ႕ေတာ႔ သူ ခရီးေရာက္မဆိုက္ပဲ
သူလိုခ်င္တာကို တန္းေမးလိုက္တယ္. .
“ ဆရာၾကီး ဆိုကေရးတီး ခင္ဗ်ား။ ဆရာၾကီးကို လူေတြက ပညာရွိၾကီးလို
ေခၚၾကပါတယ္။ အခု ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆရာၾကီးလို ပညာရွိ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ ပညာရွိျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္႕ကို
ညႊန္ၾကားေပးပါ ခင္ဗ်ား။ ”
လို႔ သူက ေတာင္းဆိုတယ္။ ဒီေတာ႔ ဆိုကေရးတီးက သူ႕ကို ေသခ်ာ
စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည္႔ျပီး ဘာမွ မေျပာပဲ တစ္ဖက္ကို လွည္႔ျပီး
ထြက္သြားတယ္။ ဒီေတာ႔ ေကာင္ေလးကလည္း ဘာမွ မသိပဲ . . .
“ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ပညာရွိျဖစ္နည္း သင္ေပးပါလား ဆရာၾကီး။ ”
လို႔ ေျပာရင္း ဆိုကေရးတီး ထြက္ခြာသြားရာကို ေနာက္က လိုက္သြားသတဲ႔။
ဆိုကေရးတီးကလည္း ေကာင္ေလးကို လံုးဝ မလွည္႔ၾကည္႔ပဲ ။ သူ႕ဖာသာသူ ေအးေဆးစြာ
လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ထြက္သြားတယ္။ ေကာင္ေလးကလည္း သူ ပညာရွိျဖစ္ခ်င္တာဆိုေတာ႔
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ဆိုကေရးတီး တစ္ခုခု ေျပာလိမ္႕မယ္ အထင္နဲ႔ ေနာက္က
လိုက္သြားခဲ႔တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဆိုကေရးတီးက ေရွ႕ကေလွ်ာက္ ေကာင္ေလးက
ေနာက္ကလိုက္နဲ႔ သူတို႔ ျမစ္ကမ္းစပ္နားကို ေရာက္လာခဲ႔တယ္။
ဒီမွာ ဆိုကေရးတီးကလည္း ေကာင္ေလးရွိေနတဲ႔ ေနာက္ကို လံုးဝ လွည္႔မၾကည္႔ပဲ
ျမစ္ထဲကို ဆင္းသြားတယ္။ ဒီေတာ႔ ေကာင္ေလးကလည္း ဘုမသိ ၊ ဘမသိနဲ႔ ဆိုကေရးတီး
ဆင္းသြားရာ ျမစ္ထဲကို ဆင္းလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ျမစ္ေရ ရင္ဘတ္ေလာက္နစ္တဲ႔
ေနရာလည္း ေရာက္ေရာ ဆိုကေရးတီးက ဘာမွေျပာ ညာမေျပာနဲ႔ ေကာင္ေလးဘက္ကို
လွည္႔ျပီး ေကာင္ေလးကို ဂုတ္ကေနဆြဲျပီး ျမစ္ေရထဲ ဆြဲႏွစ္လုိက္တယ္။
ရုတ္တရက္ဆိုေတာ႔ ဆိုကေရးတီး က ဒီလိုလုပ္မယ္ လို႔ မထင္ေတာ႔ ေကာင္ေလး
အလစ္မိျပီး ဆိုကေရးတီး လက္ထဲမွာ “ ဝူးဝူး ဝါးဝါး “ နဲ႔ ေရထဲမွာ
အႏွစ္ခံေနရတယ္။ ခဏေနေတာ႔ ဆိုကေရးတီးက ေကာင္ေလးကို ေရထဲကေန ႏွစ္ထားရကေန
ေရေပၚျပန္ေဖာ္ေပးလိုက္ေတာ႔ ေကာင္ေလးက ေရမြန္းျပီး သူ႕အသက္ကို
လုျပီးရွဴေနရတယ္။ ေကာင္ေလး ဒီလို အသက္ရွဴေနတုန္းပဲ ဆိုကေရးတီးက
ေကာင္ေလးကို ေရထဲ ေနာက္တစ္ခါ ဆြဲႏွစ္လိုက္တယ္။
ဒါနဲ႔ ေကာင္ေလးလည္း ဆိုကေရးတီး လက္ထဲမွာ ေရမြန္းျပီး “ ဝူးဝူး ဝါးဝါး ”
ျဖစ္ေနေတာ႔တယ္။ ခဏၾကာေတာ႔ ဆိုကေရးတီးက ေကာင္ေလးကို လံုးဝ
လႊတ္ေပးလိုက္ျပီး ဘာမွ မေျပာပဲ သူ႕ဖာသာ ကမ္းေပၚ ျပန္တတ္လာခဲ႔တယ္။ ဒီေတာ႔
ေရမြန္းျပီး ဝူးဝူးဝါးဝါး ျဖစ္ေနတဲ႔ ေကာင္ေလးက ဆိုကေရးတီး ေနာက္ကေန
လိုက္လာျပီး. .
“ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ဘာလုပ္လို႔ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ္႕ကို
ေရႏွစ္သတ္ရတာလဲ.။ ဘာလို႔ ဒီလို လုပ္ရတာလဲ ။ ”
လို႔ ေမးတယ္။ ဒီေတာ႔ ဆိုကေရးတီးက . .
“ မင္းခုန ေရနစ္ေနတုန္းက ဘယ္လိုေနလဲ။ ”
“ ေရနစ္ေနပါတယ္ ဆိုမွ အသက္ရွဴၾကပ္တာေပါ႔ဗ်ာ။ ”
“ မင္း အဲဒီလို ေရနစ္ေနလို႔ အသက္ရွဴၾကပ္ေနတယ္ ဆိုတဲ အခ်ိန္မွာ ဘယ္အရာကို
အလိုခ်င္ဆံုးလဲ။ ”
“ ေရနစ္ျပီး အသက္ရွဴၾကပ္ေနတယ္ ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အသက္ရွင္ဖို႔ အသက္ရွဴဖို႔
အတြက္ ေလကိုပဲ အဓိက လိုခ်င္တာေပါ႔။ ”
ဒီေတာ႔မွ ဆိုကေရးတီးက ျပံဳးျပီး.. . .
“ ဒီလိုပဲ. . ။ မင္း ေရနစ္ေနျပီး အသက္ရွဴၾကပ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ
အသက္ရွင္ဖို႔ ေလ ကို သလိုမ်ိဳး ၊ မင္းဘဝမွာလည္း “ ဗဟုသုတ ” ေတြကို
အာသာငမ္းငမ္း ေလ႕လာလိုက္စားမယ္ ဆိုရင္ မင္းဟာ တစ္ေန႕ ပညာရွိ
ျဖစ္လာလိမ္႕မယ္။ ”
လို႔ ေကာင္ေလးကို ေျပာခဲ႔ပါတယ္။
“ တကယ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘဝမွာလည္း ဘယ္အရာက အေရးတၾကီး လိုအပ္ေနတယ္ ၊
ဘယ္အရာကေတာ႔ အေရးမၾကီးေသးဘူး ၊ ဘယ္အရာကေတာ႔ မလိုပါဘူး ၊ ဘယ္အရာကေတာ႔
မရွိမျဖစ္လိုေနျပီ ဆိုတာကို သိျပီး ကိုယ္လိုခ်င္တာကို တစိုက္မက္မက္
ေလ႕လာလိုက္စားမယ္ ဆိုရင္ “ ကိုယ္လိုခ်င္တာ မျဖစ္ေျမာက္လာစရာ မရွိပါ။ ”
အဓိက နဲ႔ သာမည ကြဲျပားေနေစဖို႔ပါပဲ.။ ”
မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးကို ကၽြန္ေတာ္ Chicken Soup For The Soul (
ႏွလံုးသား အာဟာရ ) မွာ ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးပါတယ္။ သို႕ေသာ္ ဟိုတစ္ေလာက
ဖတ္လိုက္ရတဲ႔ စာက စာေရးဆရာ မတူလို႔ ထင္တယ္။ တင္ျပပံုက ကြဲေနတယ္။
ဒါေၾကာင္႔မို႔ ဒီပံုစံေလးနဲ ထပ္ေရးလိုက္တာပါ။ ဖတ္ဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။
မူရင္းေခါင္းစဥ္ကေတာ႔ ဒီလိုဆိုတယ္ . . “ Which You Wish ” တဲ႔။
ဂ်ာမန္စာေရးဆရာ Iliya Troyanov ေရးတာပါ။
ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္။
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ပညာရွိၾကီးလို လူေတြ သတ္မွတ္ထားတဲ႔ “ ဆိုကေရးတီး ”
ဆီကို ေရာက္လာတယ္။ သူ႕ရင္ထဲမွာ လိုခ်င္ျဖစ္ေျမာက္ခ်င္ေနတဲ႔ ကိစၥတစ္ခု
ျပင္းျပင္ျပျပ ရွိေနတယ္။ ဒါကေတာ႔ သူက လူအမ်ားေျပာေနတဲ႔ ပညာရွိၾကီး
တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ လူအမ်ား ပညာရွိၾကီးလို႕ လူေတြေျပာတဲ႔
ဆိုကေရးတီး ဆီကေန ပညာရွိျဖစ္နည္း ေတာင္းဖို႔ သူထြက္လာတယ္။
ဒါနဲ႔ သူ ဆိုကေရတီး ၾကီးနဲ႔ ေတြ႕ေတာ႔ သူ ခရီးေရာက္မဆိုက္ပဲ
သူလိုခ်င္တာကို တန္းေမးလိုက္တယ္. .
“ ဆရာၾကီး ဆိုကေရးတီး ခင္ဗ်ား။ ဆရာၾကီးကို လူေတြက ပညာရွိၾကီးလို
ေခၚၾကပါတယ္။ အခု ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆရာၾကီးလို ပညာရွိ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ ပညာရွိျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္႕ကို
ညႊန္ၾကားေပးပါ ခင္ဗ်ား။ ”
လို႔ သူက ေတာင္းဆိုတယ္။ ဒီေတာ႔ ဆိုကေရးတီးက သူ႕ကို ေသခ်ာ
စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည္႔ျပီး ဘာမွ မေျပာပဲ တစ္ဖက္ကို လွည္႔ျပီး
ထြက္သြားတယ္။ ဒီေတာ႔ ေကာင္ေလးကလည္း ဘာမွ မသိပဲ . . .
“ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ပညာရွိျဖစ္နည္း သင္ေပးပါလား ဆရာၾကီး။ ”
လို႔ ေျပာရင္း ဆိုကေရးတီး ထြက္ခြာသြားရာကို ေနာက္က လိုက္သြားသတဲ႔။
ဆိုကေရးတီးကလည္း ေကာင္ေလးကို လံုးဝ မလွည္႔ၾကည္႔ပဲ ။ သူ႕ဖာသာသူ ေအးေဆးစြာ
လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ထြက္သြားတယ္။ ေကာင္ေလးကလည္း သူ ပညာရွိျဖစ္ခ်င္တာဆိုေတာ႔
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ဆိုကေရးတီး တစ္ခုခု ေျပာလိမ္႕မယ္ အထင္နဲ႔ ေနာက္က
လိုက္သြားခဲ႔တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဆိုကေရးတီးက ေရွ႕ကေလွ်ာက္ ေကာင္ေလးက
ေနာက္ကလိုက္နဲ႔ သူတို႔ ျမစ္ကမ္းစပ္နားကို ေရာက္လာခဲ႔တယ္။
ဒီမွာ ဆိုကေရးတီးကလည္း ေကာင္ေလးရွိေနတဲ႔ ေနာက္ကို လံုးဝ လွည္႔မၾကည္႔ပဲ
ျမစ္ထဲကို ဆင္းသြားတယ္။ ဒီေတာ႔ ေကာင္ေလးကလည္း ဘုမသိ ၊ ဘမသိနဲ႔ ဆိုကေရးတီး
ဆင္းသြားရာ ျမစ္ထဲကို ဆင္းလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ျမစ္ေရ ရင္ဘတ္ေလာက္နစ္တဲ႔
ေနရာလည္း ေရာက္ေရာ ဆိုကေရးတီးက ဘာမွေျပာ ညာမေျပာနဲ႔ ေကာင္ေလးဘက္ကို
လွည္႔ျပီး ေကာင္ေလးကို ဂုတ္ကေနဆြဲျပီး ျမစ္ေရထဲ ဆြဲႏွစ္လုိက္တယ္။
ရုတ္တရက္ဆိုေတာ႔ ဆိုကေရးတီး က ဒီလိုလုပ္မယ္ လို႔ မထင္ေတာ႔ ေကာင္ေလး
အလစ္မိျပီး ဆိုကေရးတီး လက္ထဲမွာ “ ဝူးဝူး ဝါးဝါး “ နဲ႔ ေရထဲမွာ
အႏွစ္ခံေနရတယ္။ ခဏေနေတာ႔ ဆိုကေရးတီးက ေကာင္ေလးကို ေရထဲကေန ႏွစ္ထားရကေန
ေရေပၚျပန္ေဖာ္ေပးလိုက္ေတာ႔ ေကာင္ေလးက ေရမြန္းျပီး သူ႕အသက္ကို
လုျပီးရွဴေနရတယ္။ ေကာင္ေလး ဒီလို အသက္ရွဴေနတုန္းပဲ ဆိုကေရးတီးက
ေကာင္ေလးကို ေရထဲ ေနာက္တစ္ခါ ဆြဲႏွစ္လိုက္တယ္။
ဒါနဲ႔ ေကာင္ေလးလည္း ဆိုကေရးတီး လက္ထဲမွာ ေရမြန္းျပီး “ ဝူးဝူး ဝါးဝါး ”
ျဖစ္ေနေတာ႔တယ္။ ခဏၾကာေတာ႔ ဆိုကေရးတီးက ေကာင္ေလးကို လံုးဝ
လႊတ္ေပးလိုက္ျပီး ဘာမွ မေျပာပဲ သူ႕ဖာသာ ကမ္းေပၚ ျပန္တတ္လာခဲ႔တယ္။ ဒီေတာ႔
ေရမြန္းျပီး ဝူးဝူးဝါးဝါး ျဖစ္ေနတဲ႔ ေကာင္ေလးက ဆိုကေရးတီး ေနာက္ကေန
လိုက္လာျပီး. .
“ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ဘာလုပ္လို႔ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ္႕ကို
ေရႏွစ္သတ္ရတာလဲ.။ ဘာလို႔ ဒီလို လုပ္ရတာလဲ ။ ”
လို႔ ေမးတယ္။ ဒီေတာ႔ ဆိုကေရးတီးက . .
“ မင္းခုန ေရနစ္ေနတုန္းက ဘယ္လိုေနလဲ။ ”
“ ေရနစ္ေနပါတယ္ ဆိုမွ အသက္ရွဴၾကပ္တာေပါ႔ဗ်ာ။ ”
“ မင္း အဲဒီလို ေရနစ္ေနလို႔ အသက္ရွဴၾကပ္ေနတယ္ ဆိုတဲ အခ်ိန္မွာ ဘယ္အရာကို
အလိုခ်င္ဆံုးလဲ။ ”
“ ေရနစ္ျပီး အသက္ရွဴၾကပ္ေနတယ္ ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အသက္ရွင္ဖို႔ အသက္ရွဴဖို႔
အတြက္ ေလကိုပဲ အဓိက လိုခ်င္တာေပါ႔။ ”
ဒီေတာ႔မွ ဆိုကေရးတီးက ျပံဳးျပီး.. . .
“ ဒီလိုပဲ. . ။ မင္း ေရနစ္ေနျပီး အသက္ရွဴၾကပ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ
အသက္ရွင္ဖို႔ ေလ ကို သလိုမ်ိဳး ၊ မင္းဘဝမွာလည္း “ ဗဟုသုတ ” ေတြကို
အာသာငမ္းငမ္း ေလ႕လာလိုက္စားမယ္ ဆိုရင္ မင္းဟာ တစ္ေန႕ ပညာရွိ
ျဖစ္လာလိမ္႕မယ္။ ”
လို႔ ေကာင္ေလးကို ေျပာခဲ႔ပါတယ္။
“ တကယ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘဝမွာလည္း ဘယ္အရာက အေရးတၾကီး လိုအပ္ေနတယ္ ၊
ဘယ္အရာကေတာ႔ အေရးမၾကီးေသးဘူး ၊ ဘယ္အရာကေတာ႔ မလိုပါဘူး ၊ ဘယ္အရာကေတာ႔
မရွိမျဖစ္လိုေနျပီ ဆိုတာကို သိျပီး ကိုယ္လိုခ်င္တာကို တစိုက္မက္မက္
ေလ႕လာလိုက္စားမယ္ ဆိုရင္ “ ကိုယ္လိုခ်င္တာ မျဖစ္ေျမာက္လာစရာ မရွိပါ။ ”
အဓိက နဲ႔ သာမည ကြဲျပားေနေစဖို႔ပါပဲ.။ ”
မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးကို ကၽြန္ေတာ္ Chicken Soup For The Soul (
ႏွလံုးသား အာဟာရ ) မွာ ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးပါတယ္။ သို႕ေသာ္ ဟိုတစ္ေလာက
ဖတ္လိုက္ရတဲ႔ စာက စာေရးဆရာ မတူလို႔ ထင္တယ္။ တင္ျပပံုက ကြဲေနတယ္။
ဒါေၾကာင္႔မို႔ ဒီပံုစံေလးနဲ ထပ္ေရးလိုက္တာပါ။ ဖတ္ဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။
မူရင္းေခါင္းစဥ္ကေတာ႔ ဒီလိုဆိုတယ္ . . “ Which You Wish ” တဲ႔။
ဂ်ာမန္စာေရးဆရာ Iliya Troyanov ေရးတာပါ။
ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္။
No comments:
Post a Comment